Het gonst door de rijen; er staat een wachtrij buiten tot aan café Blij! Op de achtergrond klinkt de bevrijdingstune door de kerk. Deze tune, die deze avond meerdere keren wordt gespeeld en gecomponeerd is door Peter van der Gaag, wordt dit keer door het projectorkest uitgevoerd. De kerk wordt verlicht met verschillende kleuren licht en de kandelaren die gedempt branden geven een intieme sfeer. In het orkest hangt een gezonde spanning in de lucht. De kerkdeuren gaan open en de mensenmassa stroomt naar binnen. Het is amper half acht en het publiek blijft maar komen.
… Vanuit het orkest zie ik een man en vrouw voorin in de rij zitten, zij zijn in uniform en wat me opvalt is dat ze behoorlijk wat medailles dragen. Het zijn veteranen die zijn uitgenodigd voor dit concert. Als het acht uur is gaan ze plechtig voorin de kerk staan en onze trompettist David van Haren zet het taptoe-signaal in. Daarna volgt er twee minuten stilte. Er hangt een serene sfeer, de lading is voelbaar en we herdenken. Ik zie mensen voor mij in de lucht kijken, serieuze blikken. De mannen van Double Four, het dubbel mannenkwartet uit Hattem, lopen op rustige pas naar voren en neuriën. De trillingen van de lage bassen brengen me in vervoering. Eenmaal voorin de kerk zet het orkest het nummer Consolation in. De stilte blijft hangen en het publiek lijkt uit respect niet te klappen. Het was muisstil …
In het orkest heerst opperste concentratie en wordt met passie muziek gemaakt. Violist Jeroen Bijlsma is concertmeester van JSO De Vuurvogel en speelt een prachtige solo. Hij neemt het publiek mee in beroering tijdens Schindler's List. Een applaus volgt en na een stukje film wordt het programma vervolgd met een prachtige solo van onze saxofoniste Linda Rietkerk, zij speelt het nummer Imagine. De focus en concentratie blijft in het orkest, maar ook in het publiek. Ze zijn geboeid door muziek en beeld.
… Voor mij zie ik Wendy Biljard, orkestlid, met de afstandsbediening naar het beeldscherm wijzen. Het publiek valt het waarschijnlijk niet op, maar zij bedient deze avond de film. ‘De film’ die speciaal gemaakt is en de rode draad vormt in het programma. Het neemt het publiek mee naar het begin van de oorlog en uiteindelijk naar de bevrijding. Na elk muziekstuk dat het orkest speelt krijgen we een fragment van de film te zien met historische beelden of beelden van nu. Bijvoorbeeld van twee jongens die uit Syrië zijn gevlucht en worden geïnterviewd. Het maakt diepe indruk gezien de serieuze blikken in het publiek …
Na de Exodus Song keert het programma zich om van herdenken naar vieren en dat is merkbaar. De Zwolse stadsdichter loopt door het gangpad met een bel en roept: 'De Canadezen zijn er, we zijn bevrijd!' Mannen van Double Four, kinderen van het projectorkest komen naar voren gerend en roepen luid: ‘Hoera! We zijn bevrijd!’ Ze vliegen elkaar om de hals. We horen van orkestlid Joop hoe de bevrijding ook voor onze vereniging een opluchting was. De stadsdichter leest het winnende gedicht ‘Vrijheid’ voor van scholier Suze (Jenaplan de Phoenix) en schreef ook zelf een mooie tekst over oorlog en vrijheid.
… Een klank die niet / wilde verstommen / verlangen naar vrede en vergezichten …
… hun land en hun vrijheid / zijn ook die van mij / ik koester het later / dat mij werd gegeven …
Song of Freedom wordt ingezet door het orkest en daarmee verandert het thema van herdenken naar vieren. Vieren van de vrijheid! Toos Ligtenberg brengt hierbij het prachtige lied Als de liefde niet bestond ten gehore. De tekst van Toon Hermans gaat door merg en been. Indrukwekkend is het verhaal van Leo Major dat Toos aan het publiek vertelt. Dit werd vertaald in een rap die zij samen met Donny van de Wetering en Iwan van Zon heeft gezongen. Leden van het projectorkest komen eerst met de Canadese vlag naar voren waarna we het volkslied O Canada spelen, vervolgens gaan de veteranen nogmaals naar voren en zingt het publiek staande het Wilhelmus mee. Bij het lied Amazing Grace krijgt het orkest gezelschap van een doedelzakspeler. Het is één speler maar met zijn performance en klank lijkt het wel of hij met veel meer is. Ongelofelijk! We sluiten de avond af met het lied Zing vecht huil bid.
Al met al een indrukwekkend concert. Op deze avond kwamen veel emoties voorbij en werd door harmoniemuziek, beeld en de bijdragen van de zang een programma neergezet dat boven alle verwachtingen uitsteeg. Wat een heerlijk gevoel gaf dat en geweldig om dat voor ons Zwolse publiek te spelen!